adj.

receiving an order.

adj.

χρηματισμένος, ἑπιταττόμενος oraculum, vel mandatum accipiens, consulens. Որ առնու զհրաման, կամ զպատգամ.

Ես որ հանդիսապատիւս եմ հրամանառուացն, եւ ընդ իշխանութեամբ եմ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 1։)

Ապողոն հրամանատուութիւն առնէր հրամանառուացն. (Նոննոս.։)