adj.

imperative, imperious, lordly.

adj.

Հրամայական. տիրական. ուր իցէ հրաման կամ պատուէր.

Հրամանական բանիւ արարչին. (Պիտ.։)

Հրամանակամ իշխանութեամբն սաստէ։ Հրամանական գիր. (Նիւս. երգ. եւ Նիւս. սքանչ.։)

Մեծ են ստացուածք հրամանական կամաց վարդապետութինքն. յն. մի բառ. (Կոչ. ՟Դ։)

Կարգ ունի հետեւումն հրամանական աղօթիցն. (Լմբ. պտրգ.։)

Հրամանական ... եւ հրաժարական. (Տօնակ. իբր ստորասական, եւ բացասական պատուիրան։)