adj.

arlequin.

adj.

(Արմատն է Հպիտ. հպտանք. լծ. եւ ժպտիլ, ծպտիլ) որպէս Միմոս. խեղկատակ. կատակօղ ծաղրաշարժ՝ նմանեցուցանելոյ զայլեւայլ կերպարանս.

Ընթանաս, զի զմիւսն (կամ զմիմոսն) հտպիտս տեանիցես. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 7։)

Զկապիկս անապականս հտպիտս. (Եզնիկ.։)

Եւ որպէս Խենէշ. մեղկ. դիւրափոփոխ.

Որ հտպիտ անառակութեան է նշանակ։ Չար ցաւք մտին ի տունս արանց առ ի կանանց հտպիտ պերճանաց։ Անդամքն հտպիտ խաղալիկք. (Ոսկ. ես.։)