hy    |   fr

Հրաբոց

s.

phlegethon.

adj.

Հրոյ եւ բոցոյ ունակ կամ վայր.

Տանջին ի հրաբոց կիզանողն։ Իսկ հրաբոց կիզօղն տեղի գոլով հրային եւ կիզանօղ. (Նոննոս.։)