adj.

granted by the Holy Spirit;
adorned with or full of the gift or grace of the Holy Spirit;
communicating the Holy Spirit.

adj.

ՀՈԳԵՇՆՈՐՀ կամ ՀՈԳԷՇՆՈՐՀ. Շնորհեալ ի հոգւոյն, եւ շնորհօղ զհոգի, կամ ունակ շնորհաց հոգւոյն սրբոյ.

Հոգեշնորհ վարդապետութեամբ, կամ յղացմամբ, կամ օրինօք աւետեաց, կամ երգովք. (Փարպ.։ Անան. եկեղ.։ Սիսիան.։ Դիոն. թղթ.։)

Զնոյն ձայն (սաղմոսի) հոգեշնորհ հնչեցուցանեմք. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Հոգեշնորհ վարդապետ, կամ հայր. (Ճ. ՟Ը.։ Երզն. լս.։)