weakly, sickly, of unsound constitution, infirm, valetudinary.
ἅρρωστος, νοσώδης aegrotus, infirmus, ad morbum aptus. Ներքոյ անկեալ հիւանդութեան, կամ ախտից ցաւոց. հիւանդ. ցաւոտ. ցաւագար.
Զկաղն, կամ զհիւանդոտն. (Մաղ. ՟Ա. 8։)
Ողջականս, ւամ հիւանդոտս։ Հիւանդոտ (ասեմք) վասն անզօրն լինել, եւ դիւրաւ տեղի տալ հիւանդութեանց. (Արիստ. որակ.։)
Զի եւ ես այր եմ ծերացեալ եւ հիւանդոտ. (Խոր. ՟Գ. 65։)
Հիւանդոտ կենօք ձանձրացեալ է. (Եղիշ. ՟Ը։)
Բժշկեցին զհիւանդոտ բնութիւնս. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Լ։)
Զի ողջացուսցէ, կամ առողջացուցանէ զադամ հիւանդոտ. (Եփր. համաբ.։ Բրսղ. մրկ.։)
Կազմութեամբ մարմնով հիւանդոտ էր. (Ճ. ՟Բ.։)
Հիւանդոտն մեղօք, եւ խօթասիրտն անհաւատութեամբ. (Համամ առակ.։)
Կամ Տկար եւ անզօր.
Սրբեսցուք զանձինս ի հիւանդոտ զոհից անտի օրինաց։ Հիւանդոտ պահպանութիւնքն օրինացն. (Եփր. ՟բ. կոր. եւ Եփր. եբր.։)