hy    |   fr

Հինաւանդ

adj.

barbarous.

ՀԻՆԱՒԱՆԴ կամ ՀԻՆԱՎԱՆԴ. Բառ անստոյգ, ի Հէն ձայնէ, եւ ո՛չ Հին. զի դնի փոխանակ յն. բառիս βαρβαρική այսինքն Բարբարոսական.

Պատերազմն, յաղթութիւն հինաւանդին, յաւարի բաժանել. (Ոսկ. ես. ՟Ը։)