s.

marauding, plundering, invasion, pillage.

s.

Արշաւանք հինից. ասպատակութիւն. յելուզակութիւն. աւարհարութիւն.

Հինահարութեամբ ուղխեալ յաշխարհ հեղեղեն։ Ի գերութեան տանել հինահարութեամբ։ Վարին յաւազակութիւնս, եւ յաւարիցն հինահարութիւնս։ Ի դժնդակ հինահարութենէն զերծեալք. (Պիտ.։)

Ի բազում հինահարութեանց այլազգեացն. (Ճ. ՟Ը.։)

Ի բազում աւերմանց եւ հինահարութեանց կորուսեալ էր. (Ուռպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հինահարութիւն հինահարութիւնք
accusatif հինահարութիւն հինահարութիւնս
génitif հինահարութեան հինահարութեանց
locatif հինահարութեան հինահարութիւնս
datif հինահարութեան հինահարութեանց
ablatif հինահարութենէ հինահարութեանց
instrumental հինահարութեամբ հինահարութեամբք