adj.

ՀԵԲՐԱՅԱԿԱՆ. գրի եւ ՀԵԲՐԱԿԱՆ. cf. ԵԲՐԱՅԱԿԱՆ.

Հեբրայական ազգ, կամ բանակ, ամբոխ, հաւատք. (Ագաթ.։ Նար.։ Սարգ.։)

Մամոնայ՝ ընչիցն մեծութիւնն ասի ըստ հեբրայական բառին. (Մեկն. ղկ.։)

Իսրայէլ սրատեսօղ թարգմանի ի լեզու հեբրայեցի։ Ղեւոնդ.։

Եւ իբր Եբրայեցի.

Ի պարտութիւն մատնեալ ի հեբրայականացն. (Պիտ.։)