s.

messmate;
guest;
fellow-boarder, table-companion;
— լինել, to eat together.

adj.

σύνδειπνος conviva. Կցորդ կամ հաղորդ հացի. սեղանակից, ճաշակից. մէկտեղ հաց ուտօղ.

Արդարք եղիցին հացակիցք քո. (Սիր. ՟Թ. 22։)

Սեկոնդոս ասէ. կին չար՝ հացակից գազան. աթոռակից վիշապ. (Ոսկիփոր.։)

Ընդ հացակից գազանն, ընդ աթոռակից ժանտն. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Ե։)

Հացակից առնել, կամ լինել. (Լմբ. սղ.։ Սարգ. ՟բ. յհ.։ Բրսղ. մրկ.։)