hy    |   fr

Հասարակախօսութիւն, ութեան

s.

introduction.

s.

Խօսք կամ ճառ հանրական. ընդհանրական տեղեկութիւն. ներածութիւն.

Որովհետեւ բովանդակեցաք զհասարակախօսութիւնս, այսուհետեւ սկսցուք պատմել զաշխարհ առանձին. (Խոր. աշխարհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հասարակախօսութիւն հասարակախօսութիւնք
accusatif հասարակախօսութիւն հասարակախօսութիւնս
génitif հասարակախօսութեան հասարակախօսութեանց
locatif հասարակախօսութեան հասարակախօսութիւնս
datif հասարակախօսութեան հասարակախօսութեանց
ablatif հասարակախօսութենէ հասարակախօսութեանց
instrumental հասարակախօսութեամբ հասարակախօսութեամբք