quotidian, daily;
continual;
assiduous, frequent;
cf. Հանապազ;
— պատարագ, perpetual sacrifice.
cf. ՀԱՆԱՊԱԶ. διαπαντός semper, quotidie.
Հանապազորդ դիցես ի վերայ սեղանոյ, կամ բացցին դրունք, կամ մատուցանէին զողջակէզս, կամ գրել. (Ել. ՟Ի՟Ե. 3։ Ես. կ ... 11։ ՟Ա. Մակ. ՟Ե. 33։ ՟Ժ՟Բ. 22։)
Պատմեցից ձեզ զհանապազորդ լինելոցսն. (Առակ. ՟Ը. 21։)
Հանապազորդ ուտել, կամ յանդիմանութիւն (այսինքն յանդիմանիլ). (Լմբ. պտրգ.։ Խոր. ՟Գ. 14։)
Էր նա հանապազորդ ի գիրսն պղատոնի. այսինքն միշտ դեգերէր, կամ հանապազորդէր. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 18։)
ՀԱՆԱՊԱԶՈՐԴ, ի, աց. ա. cf. ՀԱՆԱՊԱԶՈՐԴԵԱՆ. καθημερινός quotidianus եւ այլն.
Յիշատակ կամ նշանակ հանապազորդ։ Ճրագ, ռոճիկ, հաց, սպաս, պաշտօն հանապազորդ. եւ այլն, ստէպ ի սուրբ գիրս.
Հանապազորդ պատերազմաց, կամ խորհրդոց։ Հանապազորդ թշնամի։ Պահս հանապազորդս։ Զհանապազորդն հաց. (Խոր.։ Յճխ. Մծբ.։ Աթ.։)
Այդ լիցին քեզ խորհուրդք, եւ ճառք հանապազորդք. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Զ։)
Զհանապազորդ սխալանսն հանապազորդ արտասուօք լուանալ. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
Զհանապազորդ տանջանսն յայտ առնէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30։)
Ոչ է դղդրումն ծովուն ըստ սովորութեան աւուրցն հանապազորդաց. (Ոսկ. ապաշխ. ՟Ե։)
Երանեմ լեռնակեցացն հանապազորդաց՝ որք հրաժարեալ են յաշխարհէ. (Վրք. հց. ձ։)