hy    |   fr

Հանապազատարած

adj.

always extended.

adj. adv.

Միշտ տարածեալ, կամ ստէպ սովորաբար բազկատարած. եւ տարածելով, տարածեալ ունելով.

Համբարձեալ զբազուկսն կամ զձեռս իւր հանապազատարած յերկինս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Մեսր. երէց.։)

Զաղաղակն հանապազատարած բարձրացուցանէ. (Լմբ. սղ.։)