adj.

ՀԱՄԻՄԱՍՏ ՀԱՄԻՄԱՑ. ὀμόφρονος consentiens. Ոյր իմացուած՝ միտք եւ խորհուրդ միաբան է ըստ այլում. համամիտ. համախորհուրդ. մէկ մտքի՝ մէկ խելքի տէր.

Գրօղն եւ առ ո՞վ գիրն էր, համիմաստ գոլով միմեանց. (Շ. թղթ.։)

Համիմացք, եւ համացեղ պիղծ դիւացն լինին. (Դիոն. եկեղ.։)