adj.

opposed;
opposing, adverse.

adj.

ἁντίθετος oppositus, adversarius. Հակառակ եդեալն, կամ դնօղն. հակադրեալ. հակակայ. եւ Հակառակորդ. դիմախօս.

Զի՞ կայր ինձ ընդդիմանալ, իբրեւ ի հակառակադիր կշռոցն հակամիտել. (Փիլ. լին.։)

Ի հակառակադիր եւ ոխերիմաց կամաց. (Յհ. կթ.։)

Լեզուք պիղծք եւ հակառակադիրք. (Առ որս. ՟Ա։)

Ունիմք առ այս եւ զհակառակադրացն զբանս. (Իգն.։)

Առ հակառակադիրսն են բանք. (Նոյն։)

Զհակառակադրաց հաւատոյն, վասն որոց ճառէ. (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)