adj.

leaning, inclined;
prone, bent, disposed;
— ի չարն, prone to evil, inclined to mischief.

adj.

ἁντίρροπος in contrariam partem vergens. Հակամիտեալ. ոյր մէան է հակեալ ի մի կողմն. յօժար. բերեալ.

Մոլորակք եօթն եղեն՝ հակամէտք ըստ նմին, եւ իբրեւ զնոյն ունելով ապականութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)

Ի չարն միշտ հակամէտ գտեալ։ Հակամէտ լինել ի վատթարն։ Հակամէտ ի չարն բերիւր. (Յհ. կթ.։)

Յիւրաքանչիւր ուրուք յախտս հակամէտ (յն. հակամիտութիւն) լինելով՝ ընդ իւրաքանչիւրովք ախտիցն ընդ կերպարանօք մտանէ. (Նիւս. երգ.։)

Կարգէր ի վերայ երկրիս ըստ հակամէտ բարուց իւրոց հրամանատարս, որք զերկիւղ աստուծոյ անգամ եւ ընդ միտս ոչ ածէին. (Ղեւոնդ.։)