s.

opposition, resistance;
antiperistasis.

s.

ἁντίστασις resistentia, oppositio, obluctatio Հակադրութիւն. ընդդիմութիւն յիմիք կարգի. հակառակութիւն. խտիր.

Հաւասար հակակայութիւն ունին ծանր առ թեթեւն, եւ ջերմն առ ցուրտն. (Արիստ. աշխ.։)

Ամենայն եղեալ կա՛մ ի հակակայց եկաց, եւ կամ ընդունակ է հակակայութեան. (Եւագր. ՟Ի՟Ը։)

Ոչ գոյ այլ հակակայութիւն ի յաստուած, եթէ ոչ ըստ առնչական յատկութեանց եւ ծագմանն. (Մխ. ապար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հակակայութիւն հակակայութիւնք
accusatif հակակայութիւն հակակայութիւնս
génitif հակակայութեան հակակայութեանց
locatif հակակայութեան հակակայութիւնս
datif հակակայութեան հակակայութեանց
ablatif հակակայութենէ հակակայութեանց
instrumental հակակայութեամբ հակակայութեամբք