Կուպայ

s.

որպէս յն գի՛վի. κύβη caput, vel cubatus այս նքն Գլուխ. կողմն գլխոյ. եւ Ընկողմանումն, քնարան.

Զգողգոթայ խաչելութեան տեղին, եւ զսնարից կուպայի գերազմանին. (Թղթ. դաշ.։)