adj.

born of a virgin;

s.

Holy Virgin.

adj.

(իբր կր) παρθενογενής, ἑκ παρθένου a virgine natus, editus. Ի կուսէ ծնեալ. կուսորդի. մակդիր սեպհական յիսուսի.

Զկուսածինն, որ ի կուսէն է. (Դամասկ.։)

Կուսածին մարդացեալ աստուած իմ յիսուս. (Շար.։)

Երկրորդ մարդն կուսածին։ Կուսածինն ադամ (երկրորդ). (Ագաթ.։ Անյաղթ բարձր.։)

զիմ սիրելի որդին՝ զիմ զկուսածին՝ մանուէլ անուն մանուկն. (Տաղ յար.։)

հաստատեաց ի յոյս կուսածին փրկչին։ Կուսածին արարչին. (Պիտ.։ Շար.։)

Զսոսա կուսածին յագեցոյց, այս ինքն իւրով անապական մարմնով եւ արեամբն. Կիւրղ.... այլ աստուածաստեղծին ադամայ համեմատի ճշմարիտ մարդն կուսածին. (Պիտառ.։)

Ի նոր եւ կոյս գերեզմանին՝ յարեար մարմնով քո կուսածին. (Յիսուս որդի.։)

Ի կուսածին. (Լծ. կոչ.։)

ԿՈՒՍԱԾԻՆ. (իբր ներգ) παρθενομήτωρ virgo-mater. որ եւ ԿՈՒՍԱՄԱՅՐ. Ծնօղ կուսութեամբ. սեպհական մակդիր սուրբ աստուածածնի մօրն յիսուսի. ասի նմանութեամբ եւ զսրբոյ աւազանէ.

Եւ կանայք օրհնեցան վեսն կուսածին ծննդեան, որ ի նոցանէ. (Ագաթ.։)

Կազմէ աւազան կուսածին, զի ամենեքեան ազատորդիք լինիցիմք. (Ճ. ՟Ա.։)