s.

whining, groaning, tears, lamentation, complaint;
compassion, pity.

s.

ԿՈՂԿՈՂԱՆՔ որ եւ ԿՈՂԿՈՂՈՒՄՆ. Կողկողիլն. ցաւագնումն, պաղատանք. եւ Կարեկցութիւն.

Յորդորելով միոյն զմիւսն առ ի կողկողանս եւ յողբումն մեռեալ մանկանցն. (Նիւս. ի մկ. բեթղ.։)

Ի գութ կողկողանաց եղբօր չտայ խոնարհել. (Մանդ. ՟Ժ՟Զ։)

Ըստ ձայնից կողկողանացն եւ զբանիցն յարմարութիւն հանդերձեն։ Զամենավարան ձայն կողկողանաց սրտիս հեծութեան։ Ի հառաչանս կողկողանաց այսր հեծութեան. (Նար. ՟Ի՟Զ. ՟Լ՟Ա. ՟Ղ։)

ծանօթ առեալ (կուսին) զտէրդ րաբունեան որդեակդ յոյժ կողկողանօք. (Տաղ յար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կողկողանք
accusatif կողկողանս
génitif կողկողանաց
locatif կողկողանս
datif կողկողանաց
ablatif կողկողանաց
instrumental կողկողանաւք