adj.

groaning, moaning, wailing;
plaintive, mournful, querulous;
lamentable, sorrowful;

adv.

painfully, sorrowfully, most sadly, lamentably, pitiably.

adj. adv.

Որ յոյժ կողկողի, եւ կողկողելով. Լալագին. ողորմագին. ցաւագին. կղկաթելով, եւ նախանձաբեկ լինելով.

Հայեսցիս ստէպ կողկողագին յամենայն բարութիւնս. (՟Ա. Թագ. ՟Բ. 3։)

Զորս տեսատէին կողկողագին միշտ եւ արտօսրաբուղխս. (Փարպ.։)

Աչս կողկողագինս արտասուօք ողբոց։ Կողկողագին թախծանք, կամ հառաչանք, կամ հեծեծանք, կամ հեծութիւն. (Նար. ՟Ժ՟Դ. ՟Ի՟Գ. ՟Ի՟Է. լ. ՟Կ՟Զ։)

Եւ պաղատանք յոյժ կողկողագին. (Գանձ.։)

Միայն յերկինս ամբառնային՝ զաչըս մտաց կողկողագին. (Շ. եդես.։)

Ահա տառապիմ կողկողագին, եւ ոչ ոք ողորմի. (Մաշկ.։)

Հեթանոսք որդիանան, եւ նոքա շունք լինին, եւ ղօղանջեն կողկողագին. (Տօնակ.։)