cf. Կոխան;
լինել ի —, to be trodden under foot;
տալ ի —, to give to be trampled on.
πάτημα (լծ. թ. պասմա ). καταπάτημα conculcatio. որ եւ ԿՈԽ, ԿՈԽԱՆ. Կոխելն եւ կոխիլն (ըստ ամենայն նչ)
Տալ, կամ առնել կամ լինել ի կոխումն. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Գ. 7։ Ես. ՟Ի՟Բ. 18։ եւ ՟Ե. 5։ ՟Ժ՟Դ. 25։ Եզեկ. ՟Լ՟Զ. 4։)
Կորիցէ ջուր նորա ի կոխումն եւ ի կաւ։ Օր խռովութեան եւ կորստեան եւ կոխման. (Ես. ՟Ծ՟Է. 20։ ՟Ի՟Բ. 5։)
որպէս զմարգարիտ ի խոզից կոխումն. (Խոր. ՟Գ. 65։)
Ի կոխումն գռեհաց տուեալ զհրամանն արքունի։ Յարագել ի կոխումն եւ ի կործանումն եւ յընկճումն եւ ի կորուստ ժողովրդեան տեառն. (Յհ. կթ.։)
Ի կոխմանէ մատանց ի լարս քնարին տպաւորի ելուստ ձայնին. (Երզն. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կոխումն | կոխմունք |
| accusatif | կոխումն | կոխմունս |
| génitif | կոխման | կոխմանց |
| locatif | կոխման | կոխմունս |
| datif | կոխման | կոխմանց |
| ablatif | կոխմանէ | կոխմանց |
| instrumental | կոխմամբ | կոխմամբք |