cf. ԿՈՀԱԿ.
Զլեռնացեալ ալիսն, եւ զկոխակսն մրրկալիցս։ Ի կոխակս անդնդաքակս զթանձրայատակ երկրի անբաւութիւն տատանեալ։ Ոչ կարաց զբորբոքեալ հնոց դէզադէզ կոխակացն սրախողխող սատակմանն ցածուցանել։ Անձախից ձոր վասն այնր կոչեցին՝ բազում ունելով ինչս ի կոխակս բարձրավանդակս, եւ կիրճս նրբականս եւ այլն. (Արծր. ստէպ։)