adj.

ԿՈՇԿՈՌՈՏՈՒՆ կամ ԿՇԿՌՈՒՏ. Իբր կնճռեալ կոշտիւք, կամ մանուածոյ. կռնճմտած, կնճռած, կոշկռտած.

Առասանս ի խստագոյն ձարաձեւ այծից կոշկոռոտունս կարկատեալս (ա՛յլ ձ. կշկռոտունս)։ Տարակուսանս իմն սակաւ առաջի ձեր սփռեցաք. զի կաշկանդեալ կշկռուտ եւ ընդելուզեալ հիւսակս ատտիկեցի եւ այլն. (Մագ. ՟Ի՟Զ. ՟Լ՟Զ։)