s.

ԿԵՂԱԿԱՐԾԻՔ ԿԵՂԱԿԱՐԾՈՒԹԻՒՆ. Խեղ կամ կաղ կարծիք. կասկած. երկիւղ. երկբայութիւն. տարակոյս. վէճ.

Ո՛չ ջրով միայն. այսինքն՝ զի թէ ի մկրտութիւնն միայն էր վկայութիւնն, գոյր ինչ կեղակարծիք. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ձ՟Է։)

Պետրոս երթայր զհետ կեղակարծեօք. (Սեբեր. ՟Ժ՟Դ։)

Զանուանս նահապետացն կեղակարծութեամբք. (այլաբանել. Արծր. ՟Ա. 2։)

Կեղակարծութեան տայ կարծիս. (Սկեւռ. յար.։)

Վկայութեանցն կեղակարծութիւն. (Լմբ. սղ. (այսինքն երկբայիլն ընդ վկայութիւնս)։)

Յորժամ նուազութիւն իցէ յայտնի ցուցից կամ բանիւք կամ գրովք, ի վկայս ապաստանին՝ որք զկեղակարծութիւնս ունին. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կեղակարծութիւն կեղակարծութիւնք
accusatif կեղակարծութիւն կեղակարծութիւնս
génitif կեղակարծութեան կեղակարծութեանց
locatif կեղակարծութեան կեղակարծութիւնս
datif կեղակարծութեան կեղակարծութեանց
ablatif կեղակարծութենէ կեղակարծութեանց
instrumental կեղակարծութեամբ կեղակարծութեամբք