adj.

pusillanimous;
impatient.

cf. ԿԱՐՃԱՄԻՏ.

Մխիթարեցէ՛ ք զկարճոգիսն. (Եփր. ՟ա. թես.։)

Առ հանդերձեալսն զկարճոգիսն պնդեն (խոստմունք տեառն). (Իգն.։)

Զախմարս ի մարդկանէ՝ որ կարճոգիքն են, հաստատել. (Տօնակ.։)

Ոչ որպէս զկարճոգիս յինքեանս ասացին՝ թէ մեք զիա՞րդ համարձակեմք քարոզել. (Ոսկ. գծ.։)

Կարճոգի եղեալ միայն յայսմ նուագի։ Ըստ կարճոգի մերս ախորժակաց. (Վրդն. ծն.։ Վրդն. սղ.։)