adv.

ԿԱՐԵՒՈՐԱՊԷՍ որ եւ ԿԱՐԵՒՈՐԱԲԱՐ. ἁναγκαίως necessario. Հարկաւորապէս. հարկաւ. հետեւողաբար. ի հարկէ.

Կարեւորապէս՝ որ ընդ մէջն կտրի, վախճանի. այսինքն հարկաւորապէս։ Կարեւորապէս հետեւի առաջակցութեան եզրակացութիւն. (Անյաղթ պորփ.։)

Կարեւրապէս առաջինք առաջնորդքն մերոյ քահանայապետութեան ի գերագոյ աստուածապետութենէ ինքեանք լցեալք. (Դիոն. եկեղ.։ եւ Յհ. իմ. եկեղ.։)

Կարեւորապէս դաստիարակել, կամ ի մեջ բերել, կամ բնախօսել է պարտ. (Շ. ՟ա. պետ.։ Լմբ. եկեղ.։)

Վասն զի եղեւ որպէս զիս, կարեւորապէս ծնավ որպէս զիս բնութեամբս իմով. (Պրպմ. ձ։ եւ տպ. ՟Լ՟Ը. եւ այլն։)