cf. Կարթակոտոր առնեմ.
ԿԱՐԹԱԿՈՏՈՐ ԱՌՆԵԼ. ԿԱՐԹԱՀԱՐԵՄ. νευροκοπέω nervos abscindo, enervo. Կոտորել կամ հարկանել զկարթս կենդանեաց. ջախել զոտս. ջլաջարդ առնել. ջղակոտոր ջարդոսբուրդ ընել.
Կարթակոտոր արարին զցուլս. (Ծն. ՟Խ՟Թ. 6։)
Կարթակոտոր արասցեն զերինջն. Երնջուն կարթահարելոյ. (Օր. ՟Ի՟Ա. 4. եւ 6։)
Զերիվարս նոցա կարթակոտորս արասցես. (Յես. ՟Ժ՟Ա. 6։)
Կարթակոտորք եղեն գարշապարք երիվարաց. (Դատ. ՟Ե. 22.)
Զեպիսկոպոսն սուրբ վաղակաւորօքն կարթակոտոր առնէին՝ իբրեւ տապարօք շեշտակի շեշտեալ զծառ. (Յհ. կթ.։)