to fore-run, to precede;
to guide, to conduct;
to announce.
προτρέχω praecurro, curro ante, anteverto ἅγω duco. Յառաջընթաց լինել. հորդորել զճանապարհ. առաջնորդել. եւ քարոզել. նախաձայնել.
Մարգարէքն յառաջագոյն կարապետէին, կամ կարապետեցին. (Ոսկ.։ Սեբեր.։ Եւս. քր.։ Սարգ.։ Շ. մտթ.։)
Մկրտիչն կարապետել եկն, եւ յառաջագոյն ճանապարհ հորդել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 10։)
Ընդ նոյն ճանապարհ երթալ, ընդ որ ոտք սրբոյս կարապետեն. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ճանապարհիս՝ որ ի կեանս անապականս կարապետէ. (Ճ. ՟Բ.։)
Ձայն հրեշտակապետի առ կոյսն մարիամ կարապետող. (Թէոդոր. կուս.։)
Որ ի կորուստն կարապետէ. (Նար. ՟Ե։)
Իբր թէ ի ձեռանէ նոցա եւ ի կարապետե լոյն այս ամպրոպ չարութեան (եղեւ). (Յհ. կթ.։)
Զբառնալ եպիսկոպոսութեան ի տանէ արշակունեաց, եւ զկարապետել անարժանից. այսինքն առաջնորդել, առաջնորդ լինել. (Արծր. ՟Ա. 15։)