cf. Կարակին.
ԿԱՐԱԿՆ որ եւ ԿԱՐԿԻՆ ասի. Բառ յն. գարգինօս. լտ. չի՛րչինուս. καρκίνος, περίγρα, διαβήτης forceps, circinus. իտ. compasso ψαλίς forfex, fornix, arcuatum opus. Մկրատ, կամ աքցան, եւ մկրատաձեւ բացեալ գործի ձեւելոյ զբոլորակ. եւ նմանաձեւ եռանկիւն կանոն հիւսանց, եւ մանաւանդ նոյնաձեւ շինուած կամարաց.
Ուռանց եւ սալից, եւ գրոցաց, եւ գրոցաց, եւ կարակնաց, եւ այլոց գործեացն, ի ձեռն որոց կերպարանացան նիւթքն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Կարակնին կէտն անշարժ է, եւ պատճառ է զբոլոր ծիրն։ Նմանեցուցանել ի քարինսն՝ որ պորտս անուանին եւ գրեալ լինին ի մէջս կարակնից. եւ ի միջի կալով՝ երկաքանչիւր մասանցն շաղկապմամբն յարմարեալ եւ ի կարգի պահէ զամենայն զձեւն կարակնին, եւ անշարժ. (Արիստ. աշխ.։)
Որք գառագղի, եւ կարակնի, եւ սոյնպիսեաց այլոց նմանեցուցանեն զերկիր. (Գէ. ես.։)
Գունակ գունակ շողս կատարին, որ ի ժամանակս անձրեւին՝ կամարաձեւ կարակնին. (Տօմար.։)