cf. Կատակ.
γέλως risus, derisus. Կատականք. կատակ. ծաղր. խայտառակութիւն. ծանականք.
Ապականեսցին բագինք կատակութեան. (Ամովս. ՟Է. 9։)
Մի նորոգէք ի տանէ զկատակութեան. (Ամովս. ՟Է. 9։)
Մի նորոգէք ի տանէ զկատակութիւն, հող ի գլուխ լերուք ի վերայ կատակութեանց ձերոց. (Միք. ՟Ա. 10։)
Սիրեն զայպն կատակութան. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Զի յայտնի արասցէ զծածուկ կատակութիւնս նոցա։ Աստուած յայտնեաց զծածուկ կատակութիւն նոցա։ Ցուցին նոքա զայպն կատակութեան իւրեանց. (Եփր. համաբ.։)
Ոմանք կատակութեամբ աստուածս դնէին. (Փարպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կատակութիւն | կատակութիւնք |
| accusatif | կատակութիւն | կատակութիւնս |
| génitif | կատակութեան | կատակութեանց |
| locatif | կատակութեան | կատակութիւնս |
| datif | կատակութեան | կատակութեանց |
| ablatif | կատակութենէ | կատակութեանց |
| instrumental | կատակութեամբ | կատակութեամբք |