չ.

ԿԱՅԼԱԿԱՆԱՄ ԿԱՅԼԱԿԵՄ ԿԱՅԼԱԿՆԱՆԱՄ. σταλάω, καταστάζω stillo, destillo. Բղխել, հոսել իբրեւ զկայլակս. ծորիլ. թորթորիլ. ցայտել. յորդել. վազել՝ ցաթկել արունի, ջրի, եւ այլն.

Աղբերաց արեան եւ ջրոյ կայլակեցեալ. (Միսայէլ խչ.։)

Ի հատանել հերացն՝ շիթս արեան կայլակացեալ հոսի. (Մագ. ՟Ժ՟Ա։)

Աստուածաբան ասէ, ել ջուր ի կողէն քրիստոսի, զի ցուցցէ՝ թէ մեռեալ է. կայլակեաց արիւն, զի ցուցցէ՝ թէ կենդանի է. (Տօնակ.։)

Աղբիւրք որպէս յերակաց ի վեր կայլակեն. (Եպիփ. սղ.։)

Մատռուակեա՛ զարեան քո վտակ՝ անմեղ կայլակեալ. (Լմբ. սղ.։)

Վտակք կրկնակի աղբեր կայլակնացեալ հրաշիւք. (Երզն. մտթ.։)