cf. Կայթիւն.
cf. ԿԱՅԹԻՒՆ։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կայթումն | կայթմունք |
accusatif | կայթումն | կայթմունս |
génitif | կայթման | կայթմանց |
locatif | կայթման | կայթմունս |
datif | կայթման | կայթմանց |
ablatif | կայթմանէ | կայթմանց |
instrumental | կայթմամբ | կայթմամբք |