Կալակառոյց

adj.

σύνθετος compositus. Կառուցեալ եւ շեղջակուտեալ իբրեւ զկալ կամ բարդեալ՝ զիրեարս ունելով. ըստ յն. բաղադրեալ.

Յորժամ լուիցես, թէ կեանք է, մի կալակառոյց կցկցելով ինչ համարիցիս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 6։)