cf. Ծովային;
—ք, aquatic animals.

adj.

θαλάσσιος marinus. որ ինչ կայ ի ծովու.

Ծովական ձկունք, կայտառք, կամ վիշապ. գազան, կամ կղզիք. (Եզնիկ.։ Սեբեր. ՟Ա։ Արծր.։ ՟Գ. 9։ Ոսկիբ. հերոդ։ Նար. առաք.։)

Ընդ անդունդս ծովական խորոց գրոցս անցեալ. իբր ծովանման. (Վրդն. ծն.։)

Յառաջ ցգայ զպատերազմ ձի ... եւ ղուղականք զծովական վտանգն. (Անյաղթ հց. իմ.։)

s.

ԾՈՎԱԿԱՆՔ գ. Լողակք. ծովային կենդանիք.

Նման ես ծովուց եւ ծովականաց. քանզի ի նոսա զեռունք խաղան, եւ ի քեզ ճճիք եւ երամակք ոջլաց. (Պիտառ.։)

Նաւավար՝ ալեաց ճանապարհորդ, ծովու մշակ ... ծովականաց մենամարտիկ՝ ինքնայոժար ի մահ. (անդ։)