va.

to oppress, to overload.

ն.

φορτίζω, -ομαι onero, -or ծանրացուցանել բեռամբք (մանաւանդ զանձն). բեռնաւորել։ Առաւել՝ կ. հ. բեռնաւորիլ ծանր բեռամբք. եւ Ծանրաբեռն լինել.

Ի ծաղկաց ծանրաբեռնեալ գան ի մեղուանոցն. (Գր. սարկ. լուս.։)

Մի՛ ծանրաբեռնեսցուք առաւել քան զոր կարեմս բերել. (Ածաբ. մկրտ.։)

Ոչ ծանրաբեռնեցայց ձեզ. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)

Եկայք առ իս ամենայն աշխատեալք եւ ծանրաբեռնեալք. (Եփր. աղ.։)

Կոչէ բանն տեառն զծանրաբեռնեալսն՝ խոստովանութեամբ յապաշխարութիւն. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)

Զծանրաբեռնեալքս եւ զտաժանեալքս մեղօք. (Ժմ.։)

Մեղաւորքն ծանրաբեռնեալք անօրէնութեամբ. (Զքր. կթ.։)

Բազմութեամբ յանցանօք ծանրաբեռնեալ է անձն իմ. (Շար.։)

Որ ծանրաբեռնեալս եմ յանցանօք. (Կաղանկտ.։)