heavy, onerous;
oppressive;
difficult.
ὐπέρογκος supra modum tumidus, gravis βαρύφορτος, πεφορτισμένος onustus, oneratus φορτικός onerosus. Ունօղ զբեռն ծանր, կամ զծանրութիւն բեռին, բառնալին, եւ բարձօղն.
Պատուիրանքս այս ո՛չ ծանրաբեռն ինչ է. (Օր. ՟Լ. 11։)
Հարկ ինչ. ծանրաբեռն։ Ծանրաբեռն բեռինք, կիրք, ծառայութիւն, աշխատութիւն. (Բրս. հց. ՟Ժ՟Դ։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3։ Նար. ՟Ձ՟Դ։ յհ. կթ։ Ոսկ.։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 13։)
Ծանրաբեռն վարուցն կրթութիւնք. (Ճ. ՟Ա.։)
կրէին կիրս ծանրաբեռինս ի զէն եւ ի ճակատամարտ. (Արծր. ՟Բ. 2։)
Եկա՛յք առիս ամենայն աշխատեալք, կամ վաստակեալքդ եւ ծանրաբեռինքդ. (Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. յհ.։ Սարգ. յկ. ՟Թ։ Վրք. հց. ՟Ա. եւ ՟Ի՟Ա։)
ոչ զաշխատեալսն միայն ասէ, այլ եւ ծանրաբեռինսն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 13։)
Աշխատելոց եւ ծանրաբեռանց. (Շ. թղթ.։)
Բազումք ծանրաբեռինք մեղօք՝ ջերմեռանդ ապաշխարութեամբ թեթեւացան. (Մանդ. ՟Ժ՟Թ։)
Ծանրաբեռինս կենդանեացն ընդ այսպիսի սպասաւորութեամբք լծեաց. այսինքն զբեռնաբարձս. (Նիւս. կազմ.։)
Նաւ մի ծանրաբեռն ի ծովեզերին եղեալ. (Սոկր.։)