cf. Խրոխտամ.
cf. ԽՐՈԽՏԱՆԱԼ.
Ի ծերութեանն խրոխտէր ի պատերազմ ելանել. (Սեբեր. ՟Բ։)
Խորամանկ մեքենայող՝ խրոխտի սպանումն. Անյ՟հց. իմ։ Մի՛ խրոխտել հնդդէմ փորձութեանց. այլ խորշել եւ տեղի տալ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 14։)
Ծանրանայ նա խրոխտել պատերազմին՝ որ առ ամենայն ուրեք. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 4։)
Ամաչեսցէ չարն, որ խրոխտեալ մարտնչի ընդ մեզ. (Եղիշ. ՟Բ։ Իսկ Ոսկ. մ. ՟Դ. 8.) գրի խոխտի, իբր խրոխտի. յն. գոռոզանայ կամ բռնակալէ։