Խրոխտանամ, ացայ

չ.

ԽՐՈԽՏԱՄ կամ ԽՐՈԽՏԱՆԱՄ. γαυριάω glorior, superbio, me jacto, efferor φρυάσσω, φρυάττομαι fremo. Խրոխտաբար վարիլ. յոխորտալ. խիզախել. մեծաբանել. սպառնալ. ձեռներէց լինել. գրոհ տալ. համարձակիլ. յանդգնիլ. վստահանալ. պանծալ.

Մի՛ այդպէս խրոխտար (կամ խրոխտանար)թագաւորութեանդ պատուով. (Պտմ. աղեքս.։)

Սա խրոխտացեալ՝ ամբարձ զձեռն ընդդէմ բռնաւորութեանն բէլայ։ Գոռալով խրոխտայր ջնջել զզօրութիւն մարաց եւ պարսից. (Խոր. ՟Ա. 9. եւ Խոր. հռիփս.։)

Սկսան խրոխտալ ընդդէմ արքային պարսից. (Ղեւոնդ.։)

Բարեղողս կացեալ՝ յայն փառսն խրոխտալով՝ արհամարհեն զամենայն կենցաղոյս հեշտութիւն. (Լմբ. սղ.։)

Գազանաբար խրոխտանան գօշել եւ պատառել. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Իմաստասիրել բանականին, խրոխտանալ սրամտականին. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ժ՟Զ։)

Որք թագիւ պերճանան, եւ զօրօք խրոխտանան. (Լմբ. իմ.։)

Խրոխտացաւ կատարել զբանս փրկչին մերոյ արդեամբք։ Խրոխտացաւ հաւատոցն եռանդութեամբ. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 8։ ՟Ը. 5։)

Խրոխտացեալ թշնամին։ Խրոխտացելոյն գողիաթու։ Իշխանապանծ խրոխտացելոյն. (Շար.։ Խոր. ՟Գ. 9։ Յհ. կթ.։)

Իսկ (Առ որս. ՟Գ.)

Ընդէ՞ր խրոխտացան հեթանոսք. քանզի չեւ եւս խրոխտացան. եւ այլն. ի Սաղմոսի դնի, խռովեցան, ըստ սիմաքոսի եւ ըստ ոմանց ի հարց. այլ հասարակ ընթերցուած յն. է խրոխտալ φρυάσσω ։