that repairs a breach;
— առնել, to repair a breach, to patch.
οἱκοδόμος aedificator, sepiens. Որ կարկատէ զխրամ. որ լնու կամ խնու եւ նորոգէ զպատառուածն. շինօղ զցանկն քակեալ. (իրօք կամ նմանութեամբ)
Կոչեսջիր խրամակարկատ ցանգոյ. (Ես. ՟Ժ՟Ը. 12։)
խրամակարկատ գտաւ ցանկոյն հաւատոյ. (Նար. մծբ.։)
Ոչ ոք մնաց խրամակարկատ ցանկոյն մերոյ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է։)
Խրամակարկատ, որ ցանկէր զցանկ, որպէս եւ եկաց մովսէս խրամակարկատ ժողովրդեան. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Խնդրեցի ես ի նոցանէ այր մի խրամակարկատ, եւ ոչ գտի ի նոսա։ Եթէ ջնջել զնոսա կամէր, խրամակարկատի ժողովրդեանն (այսինքն մովսեսի) ոչ ցուցանէր. (Եփր. համաբ. եւ Եփր. ել.։)
ԽՐԱՄԱԿԱՐԿԱՏ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. Կարկատել զխրամ. ցանկել. պարսպել. շինել.
Խոյս ետուն յանապատն, եւ խրամակարկատ արարին զնա, եւ ամրացուցին. յն. շինել զաւերակս. (՟Ա. Մակ. ՟Թ. 62։)
Զցանկ օրինացն՝ զոր խրամատաց թշնամին, փութալ խրամակարկատ լինել. (Շ. թղթ.։)
Կոյսն մարիամ, որ եղեւ նորին (եւայի) ախտի խրամակարկատ. (Լմբ. առակ.։)
Խրամակարկատ լինել ցանկոյն. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)