s.

cf. Խրախճանութիւն;
առնել ումեք —, to give a banquet to.

s.

δοχή, πότος convivium, epulae. որ եւ ԽՐԱԽՈՒՆՔ. Խրախճանութիւն. խրախճանք. կոչունք. ընդունելութիւն. գիներբուք. սեղան մեծահաց.

արար նոցա խրախութիւն, կերան եւ արբին։ Էր խրախութիւն ի տան նորա իբրեւ զխրախութիւն թագաւորի։ Արար աբեսողոմ խրախութիւն ըստ խրախութեան թագաւորի։ թագաւորն դարեհ արար խրախութիւն մեծ։ Եմուտ տիկինն ի տաճարն խրախութեան.եւ այլն։

Եւ Ուրախութիւն մեծ. խնտում.

Ի խրախութեան ինքեան տրտեցեալ։ Ունօղ հրճուանաց անթիւ խրախութեանց ասիուածային անկէտն խոստմանց։ Զաւակք խրախութեան գոդոյն աբրահամու. (Նար. լ։ Նար. կուս. եւ Նար. առաք.։)

Բարի պատճառք խրախութեան լիցի. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խրախութիւն խրախութիւնք
accusatif խրախութիւն խրախութիւնս
génitif խրախութեան խրախութեանց
locatif խրախութեան խրախութիւնս
datif խրախութեան խրախութեանց
ablatif խրախութենէ խրախութեանց
instrumental խրախութեամբ խրախութեամբք