hy    |   fr

Խոյրադիր

adj.

crowning, covering anothers head.

adj.

Որ դնէ ի գլուխ իւր կամ այլոց զխոյր. եւ Խոյրարար.

Մեծն յոհաննէս որդի քահանայապետին, նորուն վակասիր քահանայութեան՝ խոյրագիր պատուին. (Ագաթ.։)

Սրբոյն թադէի զադդէ ոմն խոյրադիր ձեռնադրեալ. (Յհ. կթ.։)