cf. Խոճկոր.
ԽՈՃԿՈՐ կամ ԽՈՉՔՈՐ, ԽՈՃԿՈՐԱԿ ԽՈՉՔՈՐԱԿ. χοιρίδιον, χοιρίσκος porcellus. Խոզի քուռակ կամ կորիւն, այսինքն ձագ.
Խոզ մի մատակ յղի՝ երեսուն խոճկործն անէր։ Ըստ թուոյ խոճկորացն ծնելոց. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Տեսանէ խոչքոր յանտառին. (Վրք. հց. ձ։)
Գտցես խոզ մի մատակ սպիտակ, եւ երեսուն խոչքորս սպիտակ ընդ նմա. (Մարթին.։)
Փաղաքշական ոգոյն, այրիկ քարուկ, խոճկորոկ (կամ խոճքորակ). (Թր. քեր.։)