adj.

Որ ոք կամ որ ինչ է առաւել խոհական. իմաստնագոյն, քաջախոհ. ողջախոհ.

Պարտ է ուսումնասիրացն եւ խոհականագունիցն նուագարանօք քնարահարու լինել երաժշտական հոգւոյն. (Յհ. իմ. ատ.։)

Խոհականագոյն հեզութեամբ, կամ իմաստիւք, կամ իմաստութեամբ. (Պիտ.։)

Խոկումն խոհականագոյն. (Մագ. ՟Ծ՟Բ։)