s.

understanding, intelligence, comprehension, knowledge, capacity;
reflexion, consideration;
synecdoche;
յիմաստիցն ածել —ս, to teach science;
առ քաջ — իրացդ, in order thoroughly to understand these things.

s.

ἑπιστήμη, ἑμπειρία scientia, experientia. Խելամուտն գոլ. Խելամտելն. հմտութիւն. տեղեկութիւն. փորձ ոլն. մակացութիւն. Գիտութիւն. իմաստութիւն. հանճար.

Ի ձեռին նորա եմք եւ մեք եւ բանք մեր, եւ գործոց խելամտութիւն։ Խելամտութեամբ իմաստութեամբ տպաւորեաց զնա. (Իմ. ՟Է. 16։ ՟Ժ՟Գ. 13։)

Խելամտութիւն ճշմարտութեան, կամ օրնաց, կամ իմաստից. (Եզնիկ.։ եւս. քր. ՟Ա։ Պիտ.։)

Արուեստաւոր խելամտութեամբն. (Յճխ. ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խելամտութիւն խելամտութիւնք
accusatif խելամտութիւն խելամտութիւնս
génitif խելամտութեան խելամտութեանց
locatif խելամտութեան խելամտութիւնս
datif խելամտութեան խելամտութեանց
ablatif խելամտութենէ խելամտութեանց
instrumental խելամտութեամբ խելամտութեամբք