adj.

cf. Խաչաձեւ;
— փայտ, the cross;
— հատանել, to cross, to place across.

adj. adv.

Ունօղ կամ՝ ունելով զնիշ խաչի. խաչանշան, խաչադրոշմ. խաչաձեւ. խաչանման.

Ի խաչանիշ փայտէն դղրդեցան դժոխք. (Շար.։)

Այս խաչանիշ նորոգ նշան. (Նար. խչ.։)

Զտեղի խաչանիշ մեռոնին համբուրեսցեն. (Մաշտ.։)

Զխաչանիշ նշանն զառաջեաւ կրել. (Ուռպել.։)

Խաչանիշ կնքելով զդէմս։ Խաչանիշ համբարձմամբ ձեռացն մովսէսի։ Հանդերձ գաւազանաւն խաչանիշ դրոշմամբ. (Յհ. իմ. եկեղ.։ Շար.։ Վրդն. ել.։)

Առեալ գինի՝ արկանէ խաչանիշ ի սկիհն. (Նչ. խնդ.։)