s.

the being crucified with another;
participation in the passion of our Lord.

s.

συσταύροσις una crucifixio. Խաչակցիլն՝ ըստ ամենայն առման.

Խաչակցութեամբն ընդ քրիստոսի ըստ աւազակին. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Խաչակցութեամբ ստանամ կեանս. (Մագ. խ.։)

Այս եւ մահն աշխարհի, սոյն եւ խաակցութիւն քրիստոսի։ Խաչակցութեամբն խափանելվ զմարմին մեղաց. (Լմբ. սղ.։)

Ցուցանէ նոցա զպատիւ մկրտութեանն, թէ քրիստոսի խաչակցութիւն է, եւ տնկակցութիւն. (Լծ. կոչ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խաչակցութիւն խաչակցութիւնք
accusatif խաչակցութիւն խաչակցութիւնս
génitif խաչակցութեան խաչակցութեանց
locatif խաչակցութեան խաչակցութիւնս
datif խաչակցութեան խաչակցութեանց
ablatif խաչակցութենէ խաչակցութեանց
instrumental խաչակցութեամբ խաչակցութեամբք