cf. Խամրացուցանեմ.
ԽԱՄՐԱՑՈՒՑԱՆԵՄ ԽԱՄՐԵՄ ԽԱՄՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. καταμαραίνα , ξηραίνω exarefacio, tabefacio ἁποσβεννύω extinguo. Տալ խամրանալ. թառամեցուցանել. չորացուցանել, եղծել. խոհրել. անպիտանացուցանել. նուաստացուցանել.
Խամրացուցանել զցանկալի ծաղիկն, կամ զգեղեցկութիւն այգեաց եւ բուրաստանաց. կամ զանթառամ կուսութեան վարդն. կամ զփթթեալ հաւատս. (Եղիշ. դտ.։ Պիտ.։ Խոր. հռիփս.։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 25։)
Ունէր ընտանի բոյս բուսուցանել, եւ խամրեաց զնա։ Խամրեն զսէր. (Սարգ. յկ. ՟Ե։ Նար. երգ.։)
Խաւարանհնարին խամրեաց զիմ ստացիկս բարութիւն։ Ո՛վ լիրբ եւ կատաղի գազանք, որ խամրէք չարաշւէր արկածիւք զժեռաբողբոջս զարմ. (Պիտ.։)
Պետն վերնական (գաբրիէլ աւետաբեր՝) խամրէ զտիպն իւր բոցանըման. (Գանձ.։)
Զմարդկային ծաղիկս ըստ գարնանային ժամանակի մանկութեան ցուցանէ. եւ ապա խամրեցուցանէ ի ձմերանի ծերութեամբն (յն. ծերութեանն) ապականելով. (Նիւս. կուս.։)