Խաղակից

adj.

συμπαιστής, συμπαίκτωρ collusor. Որ խաղայ ընդ այրում. ընկեր խաղուց եւ զուարճութեանց.

Ովարիստէսն ըմպակից եւ խաղակից նշանակէ գոլ արամազդայ. (Պղատ. մինովս.։)