adj.

deceitful, fallacious;
seducing, insinuating.

adj.

ἑξαπατῶν decipiens, deceptor. Խաբօղ, որ խաբէ, կամ խաբեաց. պատրիչ. մոլորեցուցիչ.

Աստուած արար զերկինս եւ զերկիր, եւ ոչ եթե հրեշտակք, որպէս խաբիչք ձեր քարոզեն. (Եփր. ՟գ. կոր.։)

Խաբիչք զնոսա ի պատիւն ապաստան արարին. (Ոսկ. գաղ.։)

Երեքեան դուք խաբիչք. (ՃՃ.։)

Զառաջին չարացեալն խաբիչք. (Վրդն. երգ.։)